Oppa Nannystyle
Door: Karen
Blijf op de hoogte en volg Karen
17 December 2012 | Australië, Sydney
Aan degenen die verwachten een spannend avontuur te lezen over hoe ik een kangaroe met mijn blote hand vang, hem op de barbecue zwier om daarna didgeridoo muziek te spelen met een aboriginal terwijl hij een koala op zijn schouder heeft: gelieve nu te stoppen met lezen. Ik heb namelijk een nannyjob gevonden en zal dus enkel kunnen schrijven over schreeuwende kinderen, slapeloze nachten en Australische babypoep.
Het feit dat ik ‘Australische’ babypoep schrijf, doet er trouwens echt wel toe. Iedereen heeft waarschijnlijk al eens een pamper ververst of tenminste babypoep geroken. Piece of cake, dacht ik. Totdat ik de luier van de 2-jarige Lauren zag. Ik zal niet in detail treden maar ik word letterlijk misselijk als ik haar luier moet verversen terwijl ik daar in België nooit een probleem mee had.
Hoe ik aan deze job gekomen ben? Ik had een jobinterview geregeld met een “au pair agentschap” waarin ik vertelde dat ik regelmatig babysit, vakantiewerk in een kinderdagverblijf gedaan heb en leidster van Ksj Rekem ben geweest (dat laatste is een leugentje dus please verraad me niet maar het klonk zo mooi). De dag erna mocht ik al op gesprek bij de familie Moore en nog 1 dag later mocht ik er al intrekken. Ik en mijn charmes he, niet te doen! Ben heel blij dat ik zo snel aan werk geraakt ben want nu heb ik gratis verblijf, eten en krijg ik wekelijks een beetje geld dat ik opzij kan houden om de oostkust af te reizen. Daar kijk ik echt heel erg naar uit, ik wil Fraser Island, whitsundays, the blue Mountains,… allemaal kunnen zien. De zomervakantie begint hier volgende week dus dat zal extra druk worden aangezien de kinderen dan niet meer naar school moeten.
De familie verhuist op 14 januari (en woont nu in een gezellig maar mini appartementje) en bijgevolg slaap ik met de 2 kinderen in 1 bed. Niet zo leuk, want soms wil ik gewoon eens een serie kunnen kijken of wat privacy maar we delen de slaapkamer. De alleenstaande mama is verpleegster ’s nachts en slaapt overdag (soms) op de zetel. Ze heeft zo’n druk leven en al zoveel slechte ervaringen met mannen gehad dat ik echt medelijden heb. 2x gescheiden, uit haar huis gezet, erg druk met de speelse kinderen, binnenkort de verhuis, …
Er zijn wel enkele dingen die ik niet zo leuk vind, zoals: (nog) geen internet hier, bed delen met de kids en de kids zijn enorm verwend. Ik heb al andere nanny’s ontmoet en blijkbaar is dat gewoon Australische opvoeding. Zij hebben hetzelfde probleem, de kinderen krijgen en mogen echt alles wat ze willen en wanneer ik zeg: neen slechts 1 chocolaatje voor het eten en geen 2, dan geeft de mama er toch 3 of 4 totdat ze stoppen met wenen. Ook kan ik hier niet koken, het is te zeggen, er is een fornuis maar dat is afgesloten voor de kids’ veiligheid. Enkel microgolfeten dus en enorm vaak afhaalfastfood en dat is te zien aan mijn buikje. Het lijkt alsof er een 3e kind in aantocht is, maar 2 is toch al echt zwaar genoeg! Bij deze trouwens bedankt aan mijn familie en babysits om mij niet door het raam te zwieren, ik denk nochtans dat ik ook niet altijd de gemakkelijkste was thuis :)
Dit weekend ben ik weggeweest met de familie en een vriendin van de mama. We gingen naar Hunter Valley, een prachtige wijnstreek. 34°, ik kon het amper uithouden maar er was ook een zwembad. We verbleven er slechts 1 nachtje maar maakten vanalles mee. Nadat Holly (7 jaar) slechts 1 hap van haar hamburger nam werd ze onwel. Gevoelige lezers zoals Sheila Sponga stoppen nu best met lezen. Heel het restaurant kon mee genieten van een kotsspektakel. Gelukkig zaten we buiten zodat het snel afgespoeld kon worden maar het was gewoon o-v-e-r-a-l. Alsof dat niet genoeg was gingen we ’s avonds naar een lichtshow en de kerstman (waar ik 20 dollar inkom voor betaalde) en na 10 minuten werd de vriendin van mama Michelle onwel. Zij had pas een maagverkleining ondergaan en teveel gegeten. Hup, zelfde verhaal opnieuw. Ik was dus toch wel blij terug ‘thuis’ te zijn want ook Lauren, de jongste werd ziek en kon de hitte echt niet meer aan.
Het is grappig dat het bijna Kerstmis is, we hebben een kerstboom in huis maar het is min.25° nu. De melige kerstsongs in de winkels ben ik meer dan beu en zorgen ervoor dat ik toch wel graag kerst in België zou vieren, met mijn eigen familie zoals elk jaar. Hier kopen mensen trouwens vaak een kerstboom met nepsneeuw op om het gezelliger te maken. Hoewel jullie nu misschien zonnig weer willen, doen de mensen hier alsof het sneeuwt terwijl ze nog nooit eerder sneeuw gezien hebben.
Ik hoop dat mijn vriendinnetjes klaar zijn voor de blok maar ook voor stevige feestjes zoals met Nieuwjaar, en ik zal jullie heel erg missen wanneer ik (10 uur eerder dan jullie) aan’t aftellen ben!
Fijne feestdagen allemaal en heeeele dikke kussen!!!
Het feit dat ik ‘Australische’ babypoep schrijf, doet er trouwens echt wel toe. Iedereen heeft waarschijnlijk al eens een pamper ververst of tenminste babypoep geroken. Piece of cake, dacht ik. Totdat ik de luier van de 2-jarige Lauren zag. Ik zal niet in detail treden maar ik word letterlijk misselijk als ik haar luier moet verversen terwijl ik daar in België nooit een probleem mee had.
Hoe ik aan deze job gekomen ben? Ik had een jobinterview geregeld met een “au pair agentschap” waarin ik vertelde dat ik regelmatig babysit, vakantiewerk in een kinderdagverblijf gedaan heb en leidster van Ksj Rekem ben geweest (dat laatste is een leugentje dus please verraad me niet maar het klonk zo mooi). De dag erna mocht ik al op gesprek bij de familie Moore en nog 1 dag later mocht ik er al intrekken. Ik en mijn charmes he, niet te doen! Ben heel blij dat ik zo snel aan werk geraakt ben want nu heb ik gratis verblijf, eten en krijg ik wekelijks een beetje geld dat ik opzij kan houden om de oostkust af te reizen. Daar kijk ik echt heel erg naar uit, ik wil Fraser Island, whitsundays, the blue Mountains,… allemaal kunnen zien. De zomervakantie begint hier volgende week dus dat zal extra druk worden aangezien de kinderen dan niet meer naar school moeten.
De familie verhuist op 14 januari (en woont nu in een gezellig maar mini appartementje) en bijgevolg slaap ik met de 2 kinderen in 1 bed. Niet zo leuk, want soms wil ik gewoon eens een serie kunnen kijken of wat privacy maar we delen de slaapkamer. De alleenstaande mama is verpleegster ’s nachts en slaapt overdag (soms) op de zetel. Ze heeft zo’n druk leven en al zoveel slechte ervaringen met mannen gehad dat ik echt medelijden heb. 2x gescheiden, uit haar huis gezet, erg druk met de speelse kinderen, binnenkort de verhuis, …
Er zijn wel enkele dingen die ik niet zo leuk vind, zoals: (nog) geen internet hier, bed delen met de kids en de kids zijn enorm verwend. Ik heb al andere nanny’s ontmoet en blijkbaar is dat gewoon Australische opvoeding. Zij hebben hetzelfde probleem, de kinderen krijgen en mogen echt alles wat ze willen en wanneer ik zeg: neen slechts 1 chocolaatje voor het eten en geen 2, dan geeft de mama er toch 3 of 4 totdat ze stoppen met wenen. Ook kan ik hier niet koken, het is te zeggen, er is een fornuis maar dat is afgesloten voor de kids’ veiligheid. Enkel microgolfeten dus en enorm vaak afhaalfastfood en dat is te zien aan mijn buikje. Het lijkt alsof er een 3e kind in aantocht is, maar 2 is toch al echt zwaar genoeg! Bij deze trouwens bedankt aan mijn familie en babysits om mij niet door het raam te zwieren, ik denk nochtans dat ik ook niet altijd de gemakkelijkste was thuis :)
Dit weekend ben ik weggeweest met de familie en een vriendin van de mama. We gingen naar Hunter Valley, een prachtige wijnstreek. 34°, ik kon het amper uithouden maar er was ook een zwembad. We verbleven er slechts 1 nachtje maar maakten vanalles mee. Nadat Holly (7 jaar) slechts 1 hap van haar hamburger nam werd ze onwel. Gevoelige lezers zoals Sheila Sponga stoppen nu best met lezen. Heel het restaurant kon mee genieten van een kotsspektakel. Gelukkig zaten we buiten zodat het snel afgespoeld kon worden maar het was gewoon o-v-e-r-a-l. Alsof dat niet genoeg was gingen we ’s avonds naar een lichtshow en de kerstman (waar ik 20 dollar inkom voor betaalde) en na 10 minuten werd de vriendin van mama Michelle onwel. Zij had pas een maagverkleining ondergaan en teveel gegeten. Hup, zelfde verhaal opnieuw. Ik was dus toch wel blij terug ‘thuis’ te zijn want ook Lauren, de jongste werd ziek en kon de hitte echt niet meer aan.
Het is grappig dat het bijna Kerstmis is, we hebben een kerstboom in huis maar het is min.25° nu. De melige kerstsongs in de winkels ben ik meer dan beu en zorgen ervoor dat ik toch wel graag kerst in België zou vieren, met mijn eigen familie zoals elk jaar. Hier kopen mensen trouwens vaak een kerstboom met nepsneeuw op om het gezelliger te maken. Hoewel jullie nu misschien zonnig weer willen, doen de mensen hier alsof het sneeuwt terwijl ze nog nooit eerder sneeuw gezien hebben.
Ik hoop dat mijn vriendinnetjes klaar zijn voor de blok maar ook voor stevige feestjes zoals met Nieuwjaar, en ik zal jullie heel erg missen wanneer ik (10 uur eerder dan jullie) aan’t aftellen ben!
Fijne feestdagen allemaal en heeeele dikke kussen!!!
-
17 December 2012 - 19:34
Marleen Beinsberger:
He Karen,
Dit zul je wel niet verwachten... Ja, een reactie uit Lanaken op je prachtig reisverslag.
Mama heeft me een half uurtje geleden een sms gestuurd om te zeggen dat er een nieuw reisverslag van je op deze site staat.
Klinkt allemaal prachtig en tegelijkertijd ook vermoeiend, denk ik.
Jij bent werkelijk een super madam die een stapje in de wereld durft te zetten en echte " ballen" aan het lijf heeft!! Wij kunnen alleen maar trots zijn dat we je kennen als de dochter van onze beste vrienden!
We wensen je nog hele mooie dagen en weken daar zooooooooo ver weg, aan de andere kant...
Geniet van alles wat je op je weg tegenkomt, doe veel leuke dingen, maak nog vele mooie verslagen en stuur ons nog wat unieke foto's. Je bent niet aan't proeven van het leven maar jij zit in een 5sterren restaurant en je hebt nog maar net het voorgerecht op!
Karen, van ons alle 3 krijg je groetjes, wees voorzichtig, pas goed op jezelf, we wensen je super mooie en gezellige Kerstdagen en heel veel kusjes uit Lanaken.
Sander, Luc en Marleen
-
17 December 2012 - 20:34
Nobi:
hey, kaki
fijn dat je het zo goed getroffen hebt, ik moet hier babysitten op A, elke dag minstens 3x ravotten, erg vermoeiend. vroeger hield hij zich nog gedeisd nu vind hij dat enkele blauwe plekken op mijn arm hem extra punten opleveren , s morgens krimp ik in elkaar als ik zijn slaapkamerdeur hoor opengaan. Dan komt hij niet zomaar even rustig langs maar trakteert mij met een basejump recht in mijn nek.
ik ben dus niet zo goed terrecht gekomen, momenteel zit ik op de grond, A heeft de zetel in beslag genomen.
fijn straks gaat hij slapen.
tot zover het nieuws hier in de oude god
Ik volg je reisverhalen, het boek van michael palin heb ik aan de kant gegooid.
groet NonkNobi
-
17 December 2012 - 23:14
Anneleen:
Weer een heerlijk reisverslag, heb er lang op mogen wachten. Hou vol daar, (nog) betere tijden zijn in zicht :) Love you. -
17 December 2012 - 23:14
Anneleen:
Weer een heerlijk reisverslag, heb er lang op mogen wachten. Hou vol daar, (nog) betere tijden zijn in zicht :) Love you. -
18 December 2012 - 13:06
Chris :
Dag Karen,
Fijn om nog eens iets te lezen. Wij worden ook wel op hoogte gehouden door mama en papa.
De "lieve kindjes" houden je wel bezig, maar zo te lezen zijn er nog vele leuke dingen op komst.
Geniet er maar van, wij kunnen er alleen maar van dromen.
Groetjes Marc en Chris. -
19 December 2012 - 09:31
Stefan:
Hoi Karen,
Je bent dan toch goed bezig iedere dag. geniet van de vrije tijd die je hebt om het land te leren kennen (aan je foto's te zien lukt dat wel :-)) Ook a -
19 December 2012 - 09:36
Stefan:
verdoeme, op verkeerde knop geduwd! Dan maar in twee keer.
..l kan je Kerst niet thuis vieren geniet er toch van. Is misschien je enige kerst down under. Hier neemt de kerstshoppingkoorts toe, maar is best een leuke tijd.
We denken aan je, fijne feestdagen en........een pak vroeger nieuwjaar vieren dan hier! Als jij je kater hebt moeten wij er nog aan beginnen :-).
Stefan XX -
20 December 2012 - 09:44
Claire Van Der Heijde:
Hoi Karen,
geweldige reisverslagen, ik lees ze altijd met een dikke glimlach op de wangen!
als je mijn dochter was zou ik er wel eens hartkloppingen bij krijgen, dat wel!
moest je denken, wie is dat nu weer, wij spreken jouw ouders wel eens bij Rita en
Stefan. ik vind dat je geweldig leuk schrijft, heb je al eens gedacht aan een boek
over je belevenissen? Ik zou het kopen!
fijne feestdagen en een veilig en gelukkig nieuwjaar van Claire, Ruud en Bram van der Heijde
uit Lanaken -
20 December 2012 - 20:47
Fernand:
Hei Karentje,
Eindelijk ben ik op je blog geraakt en heb monkelend je verslag gelezen. Met je pa naar Jethro Tull gaan is ook een vermoeiende en zware opdracht, maar zoooooooooooo plezant.
Ik hoop dat alles goed met je gaat en dat je spoedig een eigen bed hebt.
Heel veel groeten,
Nand -
22 December 2012 - 14:20
Karen Scheelen:
Merci allemaal voor jullie fijne reacties! Is voor mij de reden om te blijven schrijven, want doet mij echt plezier. Nobby, helaas voor jou gaat Aaron een pak later slapen dan de kids hier. Maar je kan altijd de klok verzetten! Hier net zoals bij jullie heel druk en iedereen kerstkopen aan't doen. Heel raar bij 32 graden maar inderdaad een unieke ervaring. Hopelijk tot op't volgend reisverslag en bedankt nogmaals!! :) -
23 December 2012 - 11:10
Denise & Wim:
Hoi Karen,
Ook wij zijn vaste lezers van je leuke reisverslagen. In kilometers ben je halfweg je reis, maar je hebt nog heerlijk veel tijd te gaan. Hopelijk vind je naast de luier en kinderzorgen nog wat tijd voor je zelf en om nieuwe kennissen te maken down under. Geniet van de zomertijd, terwijl wij hier alleen maar een soort allerheiligenweer (regen, regen, motregen,...) hebben.
Anne is hier ook vol aan de blok voor een gevulde examenreeks in Januari, Lien is nog relax, alles lijkt onder controle... En wij bereiden de Kerst en Nieuwjaarsfeesten voor.
Groeten uit Rekem en tot lezend... -
23 December 2012 - 11:10
Denise & Wim:
Hoi Karen,
Ook wij zijn vaste lezers van je leuke reisverslagen. In kilometers ben je halfweg je reis, maar je hebt nog heerlijk veel tijd te gaan. Hopelijk vind je naast de luier en kinderzorgen nog wat tijd voor je zelf en om nieuwe kennissen te maken down under. Geniet van de zomertijd, terwijl wij hier alleen maar een soort allerheiligenweer (regen, regen, motregen,...) hebben.
Anne is hier ook vol aan de blok voor een gevulde examenreeks in Januari, Lien is nog relax, alles lijkt onder controle... En wij bereiden de Kerst en Nieuwjaarsfeesten voor.
Groeten uit Rekem en tot lezend... -
03 Januari 2013 - 00:23
Charlotte:
Lieve Karen, allereerst bedankt voor de super toffe kerstkaart! Ik was blij verrast!
Het babysitten gaat je dus goed af (tenminste als iedereen zijn/haar eten binnen houdt?!) ik begin je ondertussen wel te missen! Ik heb vakantie en we hadden nu normaal met Sophia afgesproken voor een dagje België! Dus dat doet extra pijn. Wanneer ben je van plan om de oostkust onveilig te gaan maken? Enjoy!!! Dikke kus vanuit Nederland -
05 Januari 2013 - 19:54
Karien Engelen:
Dag Karen,
Ook de broertjes Derden volgen al je verhalen. Vooral Wannes vindt het heel erg fascinerend welke dieren je allemaal tegenkomt en waar je overal rondhangt.
Ik denk dat hij zo'n wereldreis ook wel ziet zitten! Maar ik hoop eerlijk gezegd dat hij hiermee nog even wacht :) .
Dat je nog nooit zo'n stank hebt geroken, kan ik me moeilijk voorstellen...
Die van ons kunnen er anders ook wat van of ben je dat misschien al vergeten?
We hopen verder dat je nog veel leuke ervaringen kan opdoen!
Groetjes van de Rekemerstraat,
Wannes, Corneel, Karien en Timo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
