Yosemite, Las Vegas en aankomst in Sydney

Oeps, hele tijd niets meer geschreven. Maar het is waar wat ze zeggen: geen nieuws, goed nieuws! Heb zoveel leuke dingen gedaan dat ik amper tijd had om mijn blog wat bij te houden. De laatste week in de Verenigde Staten was super! Nadat ik ‘afstudeerde’ aan Embassy, mijn taalschool in San Francisco, ben ik wat meer gaan verkennen buiten de stad.

Met een gehuurde auto trok ik met vriendjes naar Santa Cruz, Yosemite National Park en Las Vegas. Aangezien ze mij hier niet zo goed kennen kon ik hun wijsmaken dat ik een supergetalenteerde kaartlezer was. Front seat, check! Wonder boven wonder ging het best goed, in plaats van 4u rijden naar Yosemite maakten we er wel zo’n 7u van, maar hey, vergissen is menselijk he! Het was echt prachtig daar maar verschillende dingen waren gesloten aangezien er sneeuw gevallen was! Ik heb verschillende keren aan papa moeten denken terwijl we route 44 namen. Recht de bergen in, kronkelwegentjes maar zo’n mooi uitzicht… Ideale plaats om wat rond te cruisen met de moto dus!

In Vegas ben ik rijk geworden dankzij het gokken! 0.05 $ extra op mijn bankrekening, joepie! Gelukkig heb ik niet veel geld verspild want ik wist op voorhand dat ik er niet zo’n held in was. Vegas is echt zo’n aparte stad, maar enkel leuk wanneer de avond valt! Ik heb mij erg geamuseerd maar 2 nachten daar waren genoeg voor mij. Misschien dat de heren die dit lezen er om één of andere reden wel langer zouden willen verblijven…

EN DAN NU SYDNEY!!!! Heb een dagje overgeslagen aangezien er 19u tijdsverschil is tussen SF en Sydney. De vlucht duurde lang en nadat ik heel lang wachtte op mijn bagage probeerde een troela van de luchthaven mijn naam uit te spreken via de luidspreker. Ik ging ervan uit dat ik dringend moest komen aangezien ze de rode loper voor mij hadden uitgerold en klaar stonden met champagne maar dat bleek effe tegen te vallen. Mijn bagage was… kwijt. Echt een hel, aankomen in een stad waar ik niemand ken zonder een ander shirt, lenzen, niks had ik bij.

Twee dagen en 2000 telefoontjes later kreeg ik eindelijk mijn rugzak toegestuurd naar het hostel. Ik was zo blij! Net op tijd want we vertrokken direct daarna op basecamp met 20 jongeren. In the middle of nowhere bleek een supermooi strand te zijn waar we een kampvuur maakten, barbecueden, etc. Ik ontmoette hier ook een koala en een kangaroo! Basecamp was de ideale gelegenheid om weer nieuwe mensen te leren kennen. Ben ook een dag gaan surfen en echt extreem hard verbrand na een strandwandeling. Mijn marcelleke staat gewoon in mijn lichaam gebrand. Als iemand me begroet krijg ik steeds een hevige klop op mijn schouder om ‘dag’ te zeggen waarna ik drie keer sterf van de pijn. Het is de 1e keer dat ik liever wil dat ze in mijn gat knijpen om dag te zeggen.

Heb hier natuurlijk ook al flaters begaan. Ik had in’t begin niet door dat ze hier links reden hoewel iedereen me dat thuis al verteld had. Heb al meermaals in mijn broek gedaan wanneer er ineens een auto uit het niks opduikt en mij bijna omver maait.

Ook kocht ik een Australische gsm kaart. Na een week ging ik terug om te zeggen dat het rommel was en dat ik niet kon bellen of sms’en maar enkel kon ontvangen. Vraagt die verkoper of ik mijn bonnetje nog heb, waarop ik antwoord: natuurlijk niet ik ga niet al mijn aankoopbonnetjes bijhouden. Zegt ie dat het herlaadnummer daarop stond en dat ik nooit gewoon geld op mijn simkaart heb wanneer ik deze in mijn gsm steek. Dat is dus exact hetzelfde als in België, snap echt niet hoe ik zo dom kon zijn. Ik gespurt naar de vuilbak in het hostel maar uiteraard was de poetsvrouw 2min voor mij binnen geweest. Dan mocht ik met haar naar de container gaan om het te zoeken maar toen ik de container zag bedankte ik toch maar vriendelijk. Echt smerig, het vuil van 7 verdiepen van het hostel werd bijeen gegooid in 1 megagrote container en daar zou ik dan opzoek moeten gaan naar een papiertje met een herlaadcode op. Heb dus maar een nieuwe herlaadkaart gekocht maar voelde mij zooo dom.

Anyhow ik ben weer veel te veel aan’t schrijven. Conclusie: ik heb in Sydney al dikke feestjes gehad (oa op een partybus) en al leuke mensen leren kennen! Nu is het tijd om naar een job te zoeken en te vertrekken uit dit hostel! Ik slaap hier met 10 op één kamer in stapelbedden en het is echt een zootje. Toch betaal ik nog €30/nacht hier zonder ontbijt. Sydney is gewoon heel duur. Een pintje zal ik hier niet vinden onder de €7. Ik heb hier toch ook meer heimwee dan in SF, aangezien ik hier niet meer in een gezin verblijf. De mensen die ik ontmoet blijven hier meestal maar voor 3 dagen en gaan dan weer verder. De meesten komen ook met een vriend of vriendin terwijl ik alleen gekomen ben. Het is dus wel wat moeilijker maar moeilijk gaat ook en ik trek mijn plan wel!

Tot snel!