Melbourne: Cancer Council en Grand prix!

Dag allerliefste vriendjes! Ik woon ondertussen al langer in Melbourne dan ik in Sydney woonde, woppedieflop! Als ik moet kiezen vind ik Melbourne echt een leukere stad. In Sydney zijn meer dikke nekskes terwijl mensen hier supervriendelijk en open minded zijn, meer festivals, cultuur, straatmuzikanten… Misschien vind ik Sydney ook wel een tikkeltje minder leuk omdat ik daar die slechte ervaring met mijn nannyjob gehad heb. Mijn spullen ga ik trouwens nooit meer bemachtigen, dat weet ik nu wel zeker… Michelle (de mama) doet alsof ze mijn pakket heeft opgestuurd met de post maar het gewoon nooit is aangekomen. Kan ik dus heel weinig aan doen want ik heb geen bewijs dat ze het gewoon nooit heeft opgestuurd. Nu ja als zij daar echt van geniet, goed voor haar!

Mijn caféjob heb ik iets langer dan een maand gedaan, het was heel fijn en superleuke collega’s, ook een Hollandse Merel, echt een zotte doos en kon ik dus weer even wat Nederlands praten. Ging “lekker” joh, zij maakte de koffie en als ik niet wist voor wie het was zei ze gewoon “die lelijke dikke kerel in zijn groen shirt”. Niemand die ook maar een woord Nederlands verstaat (hoopten we) dus dat was easypeasy! Ik kreeg een aanbod van Johnny (50 jarige dagelijkse klant in Lygon street café) die mij mee naar de Great ocean road op zijn motto wou nemen. Leek mij een SUPERervaring maar ik vroeg de baas of dat slim was want ja ik kende hem natuurlijk niet. Hij raadde me aan om dat toch maar niet te doen. Ik ken de klanten natuurlijk ook niet zo goed, ik dacht bijvoorbeeld dat een papa elke dag met zijn zoon een “soy latte” en “hot chocolate” dronk totdat ik hoorde dat het eigenlijk zijn 25 jaar jongere homovriendje was. Oopsiedeejzie.

Ik werk nu voor “Cancer Council Victoria”, het Australische kankerfonds met andere woorden. Eigenlijk begon ik hier omdat ik veel geld zou verdienen en het leek me echt een kutjob. Moet dan zoals WWF/Oxfam mensen op straat staan en geld inzamelen. Niet gewoon eenmalig, maar ze moeten een contract tekenen op straat dat zegt dat ze minstens 2 jaar lang min. $20 zullen storten. Best moeilijk dus want mensen willen daar natuurlijk over nadenken of geven liever een eenmalige donatie. Maaaar ik ben een praatjesmaker. Wat betekent dat mijn 1e week enorm succesvol was. Ik maakte 3x zoveel “sales” als er van mij verwacht werd en hoewel bijna alle medebackpackers ontslagen werden kreeg ik promotie als ‘supervisor’ aangeboden. Dat heb ik helaas moeten afstaan aangezien ik bijna aan mijn oostkusttrip begin en dan naar Thailand ga! Ik draag een idioot geel XL T shirt en een grote rieten hoed (beschermd tegen huidkanker DUHU). Hoewel ik er echt als een idioot uitzie durf ik ineens met alle hete kerels te praten. Zie dat als mijn verplichting, alles voor mijn job hè…

De Grand Prix in Melbourne was ook meer dan geweldig, ik ben wel enkel op donderdag gegaan (niet de race zelf op zondag). Donderdag was GRATIS dus HELLO Formule 1 wagens!! Hoorde de auto’s 4 dagen voorbij zzzzzoefen als ik thuis was en was echt onder de indruk. Heb ook Nitro circus gezien daar, deden ongelofelijke motorcross en BMX/skateboard stunts. Verder heb ik Netsky gezien, voor $70 maar heeeeel sjiek optreden en er waren meerdere DNB dj’s. Heb ook met de drummer gepraat, die vroeg zich af “what the hell” ik in Australië deed.

Ik wil niet klagen want ik vernam dat het enkele dagen geleden in België nog steeds sneeuwde. Awel hier is het ook een pak kouder. Geen shortjes meer voor mij maar mijn Jack en Wolfskin jas! Donderdag stond ik vlakbij RMIT en Melbourne University te werken voor het kankerfonds. Het was megakoud, het hagelde en uiteraard stopten dus maar weinig mensen om naar mijn kankerverhaal te luisteren. Op een gegeven moment stortte een muur in, zo’n 40m van ons en daar zijn helaas 2 mensen onder omgekomen die toevallig voorbij wandelden… Heel vies.

9 april is het zover, dan gaan Courtney en ik naar de Outback, oostkust afreizen (van Sydney naar Cairns). Als alles goed gaat tenminste, hoewel ik hard heb gewerkt heb ik toch geld moeten lenen van thuis. En Courtney heeft een lening aangevraagd bij de bank dus als die wordt goedgekeurd kan ze mee en als niet… moet ik op mijn eentje gaan :) Daarna ga ik op 19 mei naar Thailand. Daar ga ik 1 maand vrijwilligerswerk doen, dan komen mama en pappie op bezoek EN daarna komt Valerie 3 weken! Super, kijk ernaar uit!! :)

Dat is het denk ik, het is heel moeilijk om te herinneren wat ik een maand geleden gedaan heb. Had beter wat meer mijn blog bijgehouden maar had zoveel leuke dingen te doen en zoveel bier te drinken dat ik nu alles vergeten ben!

DOEI