Nieuw begin in Melbourne

Mijn laatste blogbericht was erg positief maar dit keer (voor de 1e keer gelukkig) een zware tegenvaller. Ik denk dat mama Michelle mij als nanny niet meer wou betalen, of ik weet niet waarom, maar ze is heel erg op mij uitgevlogen. Onze trip naar Melbourne samen ging dus niet meer door en ik ben er nog altijd niet goed van hoe ze geschreeuwd heeft tegen mij. De kinderen hoorden haar ook echt compleet gek worden terwijl de meisjes en ik alleen maar konden huilen en écht schrik hadden van haar gedrag. Dat is gelukkig voorbij nu, ik heb mijn loon wel niet gekregen en heb ook nog enkele spullen bij haar staan. Ga echt proberen om dat nog te bemachtigen maar ik wil eigenlijk geen contact meer met haar, net omdat ze me zoveel verdriet gedaan heeft. Moet mijn gezinnetje wel heel erg bedanken want heb Anneleen enorm veel wenend gebeld tijdens haar examens en ze hebben mij echt zo hard geholpen door er voor mij te zijn, ook al is het van een afstandje :)

Heb het vliegtuig dan alleen naar Melbourne genomen, al 4x ‘verhuisd’ op nog geen 2 weken (hostel-appartement-campervan-appartement) maar in dat laatste appartement kan ik nu 5 weken blijven, woppedieflop! Heb zo’n 7 appartementen via de website Gumtree bezocht. Het 1e was in St Kilda (aan het strand) maar in de slaapkamer van een 60-jarige man en hij zou dan wel op de zetel slapen en mij goedkoop verblijf geven… Vriendelijk bedankt want was me net iets teveel “pedogehalte”. Ook in mijn broek gedaan toen ik alleen dat huis binnenging en hij de deur achter zich sloot.

Nu deel ik mijn kamer met Aya, een japaneesje. Ongelofelijk hoeveel Aziaten er in Melbourne (en Sydney ook trouwens) zijn. Het appartement is van Koreanen dus ondertussen spreek ik vloeiend Japanees en Koreaans. Ben een nieuwe job aan’t zoeken aangezien ik centjes nodig heb. Hopelijk krijg ik dit keer wel betaald :). Vrijdag interview in een Japans superfancy restaurant, heb gezegd dat ik tonnen ervaring heb (in zowat alle restaurants in Rekem city) maar helaas is dat bullshit. Wie me kent weet dat ik zelfs te hard tril om een glas wijn vast te houden. Heeft vast met mijn verslaving te maken.

Samen met Jake & Holly (mijn Engelse vriendjes) heb ik 5 dagen een campervan gehuurd om de bekende ‘Great ocean road’ te doen. Dat is tot nu toe mijn beste ervaring in Australië! Voor mijn vriendjes was het echter hun akeligste ervaring aangezien ik en links rijden niet zo goed samen pasten. Ben best trots op mezelf, we leven nog maar ALLES was gewoon omgekeerd. Versnellingspook moest ik met mijn linkerhand doen, pinkers, ruitenwissers, lichten… waren aan de andere kant, rotonde links nemen…) Jake reed gelukkig ook maar die dropten we af aan de luchthaven en vanaf dan heb ik 2u in het centrum van Melbourne getaffeld om terug naar de autoverhuur te rijden. Dat was Antwerpen stad x 1000 in een fucking grote campervan. Heb maar 1 bluts gezien toen ik de auto terug bracht dus dat viel ook weer mee :p

Onze 1e nacht Lorne in de campervan was al een hele beleving. Na 10min zoeken naar de doorspoelknop op het toilet had ik door dat het eigenlijk gewoon een diep gat in de grond was. Vandaar ook de heerlijke geur die me meteen aan Pukkelpop deed denken. ’s Nachts maakte ik Jake wakker, de ‘van’ wiebelde op en neer en ik hoorde rare geluiden dus was superbang. Hij hoorde het vanaf dan ook en we waren ervan overtuigd dat kangoeroe’s onze van probeerden om te duwen. ’s Morgens bleek dat het Holly was (die boven ons sliep) en wanneer ze zich omdraaide bewoog de hele bus :)

De 2e dag zagen we weer prachtige uitzichten en deden we de ‘Manna gum drive’ en zagen we wel zeker 20 koala’s. Ik zei heel enthousiast:“Ooh luister, ze zijn wakker, hoor ze maar eens knorren!” waarop Jake zei: “Karen, koala’s maken dat geluid niet…” daarop keken we elkaar aan en riepen we “EVERZWIJNENNNNN, RUN!!!” met ons 3 voor ons leven gespurt terwijl we ze nog niet eens zagen. Later maakten we het knorknor geluid tegen een vrouw en die was er echt van overtuigd dat het een typisch koalageluid was. Met andere woorden: mijn conditie verbeterd door te rennen voor een koala in een boom… Ben echt goed bezig hier!

Toen we van de Great ocean road afweken ging het ook helemaal mis. Zo’n 3 uur rondgereden in Beech forest (Jake reed gelukkig), zag er precies als het oerwoud uit. Benzine was extreem laag en geraakten ook nog eens vast in de modder. Holly duwde de auto en ik stond eigenlijk maar wat te staren. Hadden ook geen netwerk dus iemand bellen was al helemaal geen optie. Ongelofelijk hoe we getaffeld hebben gedurende de hele trip eigenlijk. Maar het was echt hilarisch, en ik heb heel veel Engelse kaartspelletjes geleerd wat natuurlijk bij kamperen hoort. Vond dat eigenlijk heel fijn, eens 5 dagen zonder internet, gsm, computer of wat dan ook. Gelukkig werkte onze Ipod wel zodat we konden feesten in ons busje!

’s Nachts was het echt ijskoud in de van en ’s ochtends kookten we in de van eitjes en aten we dat aan het strand, echt geweldig. Ik wou genieten van het uitzicht van ‘the balconies’ in National Park “The Grampians” dus maakte mijn boke met choco. Blij liep ik naar het dichtstbijzijnde bankje maar dat was zonder de’ kookaburra’ vogel gerekend. Een HAP in mijn vinger en in mijn sandwich waarop ik begon te schreeuwen, wenen en het busje probeerde in te rennen. Voelde me op een James Bond missie maar moet nog wat trainen want ik stootte mijn hoofd (alweer) ontzettend hard bij het binnenlopen in de van. Mijn vinger deed eingelijk geen pijn meer maar serieus koppijn gehad. Vogeltje bleef daar een hele tijd zitten, maar no way dat ik nog terug naar buiten ging zonder antivogelspray.

Hebben zoveel kangeroe’s, emoe’s en koala’s gezien dat we er al bijna niet meer van opkeken. Vind het jammer om nu weer in de stad te zijn, met hoge gebouwen, stresserende werkkopjes en gehaaste mensen. De laatste nacht sliepen we niet zo ver van Ballarat. Het was donker, we konden nergens meer heen want waren ’s nachts niet verzekerd en kampeerden naast een sportterrein. Zaterdagmorgen om 7u allemaal kleine bengels met hun gezin om een cricketmatch te spelen. Voelde me echt een hippie, moest hun kleedkamers gebruiken om pipi te doen en mijn tanden te poetsen. Kan me inbeelden dat ik thuis de politie gebeld zou hebben als ik zo’n marginalen aan AA Rekem zag.

Heb het dus weer enorm naar mijn zin, ondanks die ene stomme tegenvaller. Hopelijk vind ik nu snel een job en dan is alles perfect!

XOXO